 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Залатыя манеты на дрэвах...
І барвова-крывавыя кроплі.
Гляджу ў шэрае-шэрае неба...
Сэрца рвецца ад дзікага болю.
Ціха стогне ў адчаю краіна
Пад ціскамі сабак ланцуговах.
Мы з табой, наша маці-Радзіма,
За цябе абліемся крывёю.
Мы з табой, край дзівосных прастораў
І бязьмежна-далёкага неба...
Мы з табой ў тваём жудасным гору,
І за намі – бятонная глеба
Перад намі – ўспаханае поле.
Густа сеем свабоды зярняты.
Прыйдзе, вер, так чаканая воля,
І загіне Гарыныч пракляты,
Што цябе катаваў і таптаўся
Па душы твае, целу й сэрцы,
І дяцей прымушаў адракацца
Цябе, маці, з пагрозаю сьмерці
Ты ня бойся йсьці празь нягоды –
Ты за нашымі ў цемры плячыма
Дачакаесься сонца свабоды!
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
